کاربرد و تفاوت all و whole در زبان انگلیسی

تفاوت و فرق all و whole در انگلیسی

در این مطلب قصد داریم تفاوت all و whole و کاربردهای این دو کلمه مهم رو همراه با مثال بررسی کنیم. کلمات all و whole از معرف های مهم اسامی هستن. به زبان ساده تر این کلمات در ابتدای یک اسم یا عبارت اسمی قرار گرفته و مفهوم اونها رو بطور واضح‌ تری بیان میکنن. هر دو کلمه all و whole به معنای “همه” یا “تمام” استفاده میشن، ولی کاربرد اونها در بعضی موارد با هم متفاوت هست.

تفاوت all و whole چیه؟

تفاوت اول: ترتیب قرار گیری در جمله

اولین تفاوت all و whole در ترتیب قرار گرفتن اونها در عبارت یا جمله هست. به ساختار و مثال های زیر دقت کنین:

All + the + noun (اسم)

The + whole + noun (اسم)

I have read all (of) the book.

I have read the whole book.

من همه / تمام این کتاب رو خونده ام.

تفاوت دوم: اسامی غیر قابل شمارش

همراه با اسامی غیر قابل شمارش از all استفاده میکنیم. به عنوان مثال:

She was given all the advice she needed.

تمام توصیه های لازم به او داده شد.

Peyman spilled all the water on his laptop.

پیمان کل آب رو روی لپ تاپش ریخت.

مشاهده مطلب اسامی قابل شمارش و غیر قابل شمارش در زبان انگلیسی

تفاوت سوم: اسامی مفرد قابل شمارش

همراه با اسامی مفرد قابل شمارش و به خصوص کلماتی که موجودیت واحد دارن از whole استفاده میکنیم. مثال:

The whole city burned down in a big fire in 1998.

تمام شهر در سال 1998 در یک آتش سوزی بزرگ سوخت.

The whole performance was disappointing from start to finish.

تمام اجرا از اول تا آخر ناامید کننده بود.

نکته: زمانیکه میتونیم چیزی رو به بخش های دیگه تقسیم کنیم، میتونیم از all و whole به یک معنا استفاده کنیم. به عنوان مثال با اینکه پرتقال اسم مفرد و قابل شمارش هست، ولی میتونه تقسیم بشه و ماهیت خودش رو حفظ کنه. در صورتیکه کلمه whole رو همراه با اسامی مفرد بیاریم، حتماً باید از حرف تعریف the استفاده کنیم.

Mahsa ate the whole orange. (صحیح)

Mahsa ate whole orange. (اشتباه)

Mahsa ate all of the orange. (صحیح)

مهسا کل پرتقال رو خورد.

در مثال بالا هر دو مورد از لحاظ گرامری صحیح هستن، ولی استفاده از whole رایج تره.

تفاوت چهارم: اسامی جمع قابل شمارش

همراه با اسامی جمع قابل شمارش میتونیم از هر دو کلمه all و whole استفاده کنیم. هرچند معنی جمله تا حدودی متفاوت میشه. به عنوان مثال:

I need to read all (of the) three books by the end of the week.

من باید هر سه کتاب رو تا آخر هفته بخونم.

I need to read three whole books by the end of the week.

من باید سه کتاب کامل رو تا آخر هفته بخونم.

نکته: معمولاً همراه با اسامی جمع قابل شمارش از all یا all of the استفاده میکنیم، مگر اینکه مثل مورد بالا بخوایم معنی دیگه ای رو برسونیم.

تفاوت پنجم: صفات ملکی

کلمه whole بعد از صفات ملکی قرار میگیره، ولی all همیشه قبل از صفت ملکی بکار برده میشه. مثال:

My whole life = All my life (تمام زندگی من)

My whole day = All my day (تمام روز من)

امیدواریم در این مطلب با کاربردهای مختلف و تفاوت های کلمات all و whole بطور کامل آشنا شده باشین. در صورتیکه هنوز سوالی درباره این دو معرف اسم پرکاربرد دارین، در قسمت نظرات این صفحه به اشتراک بگذارین تا در اولین فرصت پاسخگوی شما باشیم.

3 نظر
قدیمی ترین
جدیدترین
Inline Feedbacks
مشاهده همه نظرات
Atiye
زبان آموز
5 سال قبل

ممنون تو هیچ سایتی نبود ❤️

Nafis
زبان آموز
3 سال قبل

It’s great

Mahi
زبان آموز
1 سال قبل

Thanks 🙂